PROMPOL – wyjazdy szkoleniowe za granicę

04 - 18.06.2006 r.

PROMPOL – wyjazdy szkoleniowe za granicę

"Projekt ten został zrealizowany przy wsparciu Wspólnot Europejskich"

Przedsięwzięcie "Przygotowanie kadr kierowniczych regionalnych struktur Policji do integracji europejskiej" (PROMPOL) aplikowane przez Komendę Wojewódzką Policji w Gdańsku z funduszy programu „Leonardo da Vinci” . Był to program wizyt stażowych w Holandii, Niemczech, Szwecji, Turcji, Grecji, Rumunii i na Węgrzech. Program skierowany był głównie do przedstawicieli kadry kierowniczej, którzy ukończyli wcześniej Europejskie Studium Zarządzania. W program zaangażowana została Komenda Wojewódzka Policji w Bydgoszczy i Komenda Główna Policji. W ramach projektu uczestnicy odbyli 2-tygodniowe staże, podczas których pogłębili swoje umiejętności menedżerskie, przyglądając się pracy swoich odpowiedników za granicą. Łączna wartość projektu wyniosła 103 tys. Euro.
Zrealizowano następujące staże:

1. TURCJA (4.06.-18.06.2006 r.) - 9 osób,
2. HOLANDIA (16.09.-01.10.2006 r.) - 6 osób,
3. GRECJA (23.10.-5.11.2006 r.) - 7 osób,
4. NIEMCY (12.11.-26.11.2006 r.) - 6 osób,
5. HOLANDIA (26.11-9.12.2006 r.) – 7 osób,
6. RUMUNIA (26.11.-10.12.2006 r.) – 11 osób,
7. SZWECJA (12.01.-27.01.2007 r. ) – 6 osób,
8. WĘGRY (27.01.11.02.2007 r.) – 6 osób,
9. HOLANDIA (17.-31.03.2007 r.) – 5 osób,
10. GRECJA (18.-31.03.2007 r.) – 7 osób.


Ogółem programem objęto 70 osób. Każda z nich po zakończeniu stażu była zobowiązana do sporządzenia szczegółowego raportu z wyjazdu, jak również napisania artykułu na temat nowatorskich rozwiązań w dziedzinie szkolenia, zarządzania zasobami ludzkimi, zarządzania jakością, zarządzania projektami, które można zaadoptować w oparciu o doświadczenia kraju przyjmującego.
Projekt został zakończony w 2007 roku.



"Za wszelkie treści rozpowszechniane w ramach projektu odpowiada wyłącznie jego Promotor (Komenda Wojewódzka Policji w Gdańsku, 80-809 Gdańsk, ul. Okopowa 15). Krajowa Agencja oraz Komisja nie ponoszą odpowiedzialności za sposób wykorzystania informacji, publikacji i materiałów powstałych w związku z realizacją projektu."



TURCJA:

podinsp Jarosław Kuczyński
Kierownik Ośrodka Szkolenia Policji
w Gdańsku


Sprawozdanie z pobytu na stażu w Policji w Ankarze w dniach 04-18.06.2006r.


W dniach od 04 do 18 czerwca 2006r., wspólnie z przedstawicielami jednostek organizacyjnych Policji z Gdańska, Bydgoszczy, Torunia. Słupska oraz KGP w Warszawie, uczestniczyłem w stażu realizowanym w jednostkach Policji tureckiej w Ankarze w ramach europejskiego projektu Leonardo da Vinci pt. Przygotowanie Kadr Regionalnych Struktur Policji do integracji europejskiej.
W trakcie realizacji założeń programowych zostaliśmy zapoznani z całokształtem zakresu działania Policji w Ankarze z uwzględnieniem zagadnień oraz specyfiki działania następujących jednostek organizacyjnych Policji :
1. Zarządzanie zasobami ludzkimi oraz finansami w jednostce stołecznej Policji w Ankarze;
2. Zakres działania i kształcenia w szkołach policyjnych (Police College, Police Academy);
3. Specyfika i problematyka funkcjonowania specjalistycznych jednostek Policji: pododziałów zwartych, szkolenia psów, koni, lotnictwa policyjnego, pododziałów antyterrorystycznych (Crowd Control Unit-Riot Police. Dog Trening Center, Horse Mounted Police Traffic Branch, Police Air Force. Police Rapid Deployment Force):
4. Problematyka zapobiegania i przeciwdziałania przestępczości w jednostkach liniowych na terenie dzielnic Cankaya, Altindag a także podległych im jednostek organizacyjnych Policji niższego szczebla (Headquarters of Cankaya, Headquarters of Altindag District Police Stadion, Baqypazari District).
Sprawy związane z bezpieczeństwem wewnętrznym w Turcji podlegają Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, które nadzoruje Policję. Żandarmerię oraz Straż Graniczna wykonującą m.in. zadania policyjne na terenach wiejskich.
Policja turecka swoim zakresem działania służy 66,5 % populacji - tj. 47 milionom ludności. Policja zatrudnia 190.000 personelu w tym policjantów i pracowników cywilnych. 174.000 stanowią policjanci z czego, 5,6% tj. 9700 to kobiety.
Struktura Policji tureckiej obejmuje na poziomie centralnym Komendanta Głównego Policji, któremu podlega :
1. 5 Zastępców nadzorujących merytoryczne Wydziały Centralne :
• Ruch Drogowy,
• Administracja i Finanse,
• Logistyka,
• Kadry,

• Łączność,
• Informatyka,
• Szkolenie i Wychowanie,
• Służba zdrowia.
• Archiwum i Nadzór nad dokumentacją.
• Operacje specjalne,
• Lotnictwo policyjne,
• Zarządzanie Strategiczne.
• Działania antyterrorystyczne.
• Porządek publiczny.
• Przemyt i przestępczość zorganizowana,
• Laboratorium Kryminalistyczne,
• Nielegalna imigracja,
• Interpol,
• Sprawy Zagraniczne.
• Wywiad kryminalny.
2. A) Szkoły i Ośrodki Szkolenia, Liceum Policyjne (Polic College):
• Akademia Policyjna,
• 26 Szkół policyjnych.
• Policyjne Centrum Szkolenia,
B) Wydział Szkolenia, obejmujący obszary :
• Doskonalenia zawodowego,
• Badań,
• Wydawnictwa i publicystyka,
• Szkolenia zagraniczne.
• Wychowanie fizyczne i strzelanie.
• Szkolenia specjalistyczne.
3. Jednostki terenowe Policji :
• 81 komend regionalnych
• 728 lokalnych jednostek organizacyjnych Policji.
Turcja ze stolicą w Ankarze zajmuje powierzchnię 780,580 km2, na której zamieszkuje blisko 70 milionów ludności rdzennej i napływowej. Z uwagi na charakterystyczne położenie geograficzne na pograniczu Azji i Europy, występują specyficzne problemy natury socjologicznej mające bezpośredni wpływ na stan zagrożenia wewnętrznego. Współczesna, proeuropejska orientacja Turcji na tle religii islamu oraz tradycji i dziedzictwa narodowego, sprawia, że Policja turecka boryka się z wieloma różnymi, częstokroć odmiennymi zagrożeniami niż Policja polska. Wymienić tu należy stałe i realne zagrożenie terrorystyczne. w tym na tle radykalizmu światopoglądowego, zagrożenie sejsmologiczne a więc problemy, które w sposób nagły i nieoczekiwany mogą poczynić istotne szkody w mieniu jak też ofiary w ludziach.

Elementem porównawczym natomiast jest przestępczość pospolita, której strona przedmiotowa jak i podmiotowa jest tożsama z obszarami działań przestępczych obserwowanych zarówno w Polsce jak i krajach europejskich. Przy czym podczas wizyty zapoznano się głównie z problemami występującymi w aglomeracji wielkich miast.
Biorąc pod uwagę metropolię Ankary w strukturze przestępczości wyróżniono dwie podstawowe kategorie przestępczości :
- przeciwko szeroko rozumianej własności (kradzieże, przemyt, itp.). co stanowi 69% przestępstw: - przeciwko osobom - 31 %.
W 2005 roku w pierwszej kategorii osiągnięto 55% wykrywalność, co jest odczytywane jako bardzo dobry wynik. Natomiast w drugiej kategorii wskaźnik wykrywalności osiągnął pułap 95%.
Na powyższy stan w szczególności wpływa skrupulatna analiza przestępczości z wykorzystaniem opracowanej przy udziale naukowców z Politechniki w Ankarze mapa cyfrowa przestępczości, na której oznaczane są w oparciu o zebrane dane : obszary, miejsca, ulice oraz budynki mieszkalne zagrożone przestępczością.
Wyniki analiz przy zastosowaniu tego narzędzia stanowią bazę do projektowania i realizacji działań zapobiegawczych. Policja w Ankarze jak wynika z relacji moderatorów przede wszystkim zorientowana jest na działania prewencyjne, które przynoszą pozytywne efekt>.
Jak uprzednio wspomniano w Turcji z uwagi na stale występujący problem terroryzmu zachodzi konieczność szerokiego podejścia do tego problemu zarówno od strony działań operacyjnych jak również profilaktyki społecznej. Podstawowe elementy tego zagrożenia to w szczególności zamachy bombowe ale również takie elementy działalności terrorystycznej jak graffiti, na budynkach stanowią swoisty problem. Społeczeństwo, w tym w szczególności studenci i nauczyciele objęte jest szeroką edukacją w zakresie rozpoznawania potencjalnych symptomów aktów terroru.
Podkreślenia wymaga działalność Policji w Ankarze na rzecz praw człowieka. Każdy obywatel ma prawo do organizacji i uczestnictwa w protestach i demonstracjach. Wymagane jest w tym zakresie wyłącznie poinformowanie władz przez organizatora. Nie jest wymagane pozwolenie na organizację określonej demonstracji. W celu zapewnienia bezpieczeństwa protestującym, do zabezpieczeni, każdorazowo w razie konieczności kieruje się bardzo duże siły i środki policyjne.
Główna zasada przy zabezpieczeniu tego rodzaju manifestacji to bezpieczeństwo uczestników i oddzielenie ich od innych grup. 98% imprez kończy się bez żadnych incydentów.
Z uwagi na realizowana problematykę oraz potencjalne możliwości zastosowania rozwiązań tureckich na terenie działania kierowanej przeze mnie jednostki, szczególnym zainteresowanie poświęciłem rozwiązaniom strukturalnym, organizacyjnym oraz infrastrukturze w jednostkach szkoleniowych Policji w Ankarze.

Na uwagę zasługuje specyficzna jednostka szkoleniowa jaką jest Polic College. Jest to szkoła średnia, która przygotowuje kandydatów na oficerów Policji. Szkoła o charakterze elitarnym finansowana w całości przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych stwarza optymalne warunki nauki przedmiotów ogólnych, podstaw praktyki policyjnej, rozwijania wszechstronnej sprawności fizycznej. Absolwenci po ukończeniu tej szkoły zostają następnie studentami Akademii Policyjnej. Po 8 latach nauki, mury uczelni opuszcza dobrze wykształcony oficer zarówno pod względem wiedzy ogólnej jak i specjalistycznej. Podkreślić należy poziom znajomości języków obcych słuchaczy poszczególnych uczelni.
Wnioski :
Wizyta stażowa w Ankarze stworzyła możliwość ogólnego zapoznania się ze strukturą, formami i metodami pracy Policji tureckiej. Z uwagi na nieznany dotąd zakres problemów społeczności tureckiej i reakcji Policji w obszarze ich rozwiązywania a zwłaszcza zwalczania i przeciwdziałania przestępczości, pobyt w poszczególnych jednostkach organizacyjnych Policji i bezpośrednie obserwacje w tym zakresie dały możliwość przełamania stereotypów oraz innego spojrzenia na Turcję w ogóle.
Generalnie należy stwierdzić na podstawie zrealizowanego programu wizyty, iż Policja turecka biorąc pod uwagę problemy oraz zagrożenia, które zostały przedstawione, jest w pełni przygotowana do ich rozwiązywania. Imponuje poziom infrastruktury oraz środków przeznaczonych na Policję, tym bardziej, że w pewnych aspektach zagrożeń, zwłaszcza w kategoriach przestępczości pospolitej występują podobne formy i metody działań przestępczych jak np. w Trójmieście.
Policja turecka dała się poznać jako Policja nowoczesna. Dotyczy to zarówno użytkowanego sprzętu i stosowanych technologii jak i przygotowania merytorycznego kadry policyjnej.
W ramach kierowanego przeze mnie ośrodka szkolenia z uwagi na ograniczony zakres funkcjonowania jednostki a w szczególności pomieszczeń dydaktycznych trudno jest uwzględnić w pełni adaptację poszczególnych rozwiązań. Na uwagę zasługuje jednak sposób wykorzystania pomieszczeń na tzw. sale symulacyjne do praktycznych ćwiczeń dla słuchaczy. Ten element pracy dydaktycznej w uczelniach tureckich, wnikliwie obserwowany w trakcie wizyty jest już realizowany i będzie zastosowany podczas realizacji zajęć programowych.
Istotnych elementem wizyty jest nadto nawiązanie bezpośrednich kontaktów z policjantami tureckimi, które winny w przyszłości zaowocować dalszą współpracą w realizacji określonych przedsięwzięć.

HOLANDIA:


podinsp. Jarosław Firfa
podinsp. Jarosław Boryna



Informacja dotycząca spostrzeżeń z wizyty w Holandii, w zakresie rozwiązań wartych zaimplementowania w polskiej Policji
1/ Dobór do Policji
Etapy doboru do służby w Policji są podobne testy wiedzy, sprawności, psychologiczne, lekarskie lecz inna jest filozofia w prowadzonym doborze: „Selekcja nie jest po to by wybrać najlepszych lecz żeby odrzucić najsłabszych", co w efekcie skutkuje tylko 10% „odsiewem". Kandydaci do służby w Policji pomimo słabych wyników osiąganych na poszczególnych etapach dopuszczani są do kolejnych za wyjątkiem badań lekarskich.
• Dobór jest prowadzony centralnie, jednakże ostateczne zdanie co do przyjęcia kandydata mają przyszli przełożeni w sprawach osobowych, to oni po dokonanym przez siebie sprawdzeniu oraz rozmowie kwalifikacyjnej decydują o przyjęciu konkretnej osoby.
• Decyzja o akceptacji kandydata będącego już po testach skutkuje skierowaniem na badania lekarskie
2/ System szkolenia podstawowego
Uzależniony jest od posiadanego wykształcenia przez kandydata poziom wykształcenia oraz rodzaj wykształcenia
System jest przemienny przy czym opiekunowie w jednostkach Policji są to doświadczeni policjanci pozostający w stałej współpracy z kadrą z Akademii Policyjnej spotykający ze sobą
• Ukierunkowanie na praktykę również w terenie np. interwencja w sklepie, gdzie
oceniany jest całokształt zachowań policjanta
• Prowadzący zajęcia w Akademii są również policjantami z dużym doświadczeniem
• Każdy indywidualnie jest zadaniowany poprzez elektroniczny system funkcjonujący
• w Internecie tzw. „Black box", poprzez który w zależności od poziomu kształcenia policjant jest zadaniowany. Zlecone zadania może wykonywać z każdego miejsca na świecie tzw. e-learning
• prowadzone jest przez Akademię Policyjną
3/ Doskonalenie zawodowe
• Doskonalenie praktyki poprzez obowiązkowe uczestnictwo raz na kwartał w zajęciach odbywających się w Ośrodku Szkolenia Policji obejmujących swoim zakresem min: strzelnicę, techniki interwencji, scenki sytuacyjne (np. zatrzymywanie pojazdów, zatrzymywanie osób posiadających broń itp.)
• Ośrodki Szkolenia Policji szkolą tylko policjantów, przez co mają czas na doskonalenie. System doskonalenia jest tak skonstruowany, że policjanci sami się obserwują i oceniają celem poprawy nawyków S Nastawienie jest na ćwiczenia praktyczne
• Ośrodki posiadają wyposażone tanim kosztem pomieszczenia do scenek sytuacyjnych pokoje, ,lokale gastronomiczne - są to stare meble z tzw. „odzysku", których nie jest szkoda gdy ulegną zniszczeniu podczas ćwiczeń
• Wszyscy mundurowi na wniosek grup dochodzeniowo-śledczych przynajmniej raz w roku są szkoleni jak mają zachować się na miejscu zdarzenia
4/ dzielnicowi:
• Wykonują swoją pracę w 90% w terenie, znają swoich mieszkańców a oni ich
• Hasło przewodnie w pracy: „Zaufanie"
5/ system monitoringu miejskiego
• Policjanci pracujący w monitoringu uczeni są rozpoznawania określonych zachowań ludzkich nietypowych, po to żeby zareagować z wyprzedzeniem, a nie „postfactum"
• Centrum monitoringu jest w stałej łączności z jednostkami policji i może odgórnie
zlecać interwencje dyżurni jednostek mają wgląd do monitoringu na terenie swojego działania.

Czas interwencji nie przekracza 6 minut. W Hadze w 2005 roku interweniowano na podstawie informacji z monitoringu ok. 4500 razy.
Policjanci w centrum uczestniczą aktywnie w podejmowanych interwencjach poprzez informowanie policjantów będących na miejscu zdarzenia np. o sprawcach.
6/ Inne
W służbach wspomagających pracują również policjanci służący swoim doświadczeniem
• W każdej jednostce funkcjonuje, w zależności od wielkości, kilka tzw. meeting roomów wyposażonych standardowo w: stoły pozestawiane w okręg, ekrany oraz podstawowy sprzęt (tablice magnetyczne, z arkuszami papieru, oraz niejednokrotnie rzutniki multimedialne)-co w idealny sposób sprzyja w prowadzeniu spotkań roboczych wszelkiego rodzaju
• Rozmaitego rodzaju służby są widoczne na ulicy (patrole piesze-niejednokrotnie tylko w obsadzie kobiecej, patrole rowerowe, patrole rowerowe tzw. interwencyjne)
Patrole rowerowe interwencyjne są bardzo dobrym rozwiązaniem w dużych miastach, gdzie utrudnione jest przemieszczanie pojazdami mechanicznymi celem podejmowania interwencji:
o Policjanci kierowani do tego typu grup są odpowiednio przeszkoleni w zakresie techniki jazdy na rowerach oraz do podejmowania interwencji przy użyciu roweru
o Rowery do tego typu służby są specjalnie przygotowane przez producenta
• Prewencją Kryminalną generalnie zajmuje się „Komunikacja Społeczna" poprzez np:
o Internet tworząc strony kierowane do różnych grup społecznych w tym
odrębnie do młodzieży
o Organizując dni otwarte Policji
o Rozprowadzając „gadżety" promujące Policję
o Reprezentowanie kierownictwa (również na miejscu zdarzenia) w roli
rzecznika prasowego.
• Popełnienie błędu przez policjanta skutkuje uruchomieniem działań mających na celu wyeliminowanie tego typu sytuacji w przyszłości, nie jest natomiast działaniem mającym na celu ukaranie policjanta (nie ważne kto zawinił, ważne jak naprawić)

RUMUNIA:

nadkom. Barbara Brejnakowska
Wydział Prezydialny
KWP w Gdańsku



SPRAWOZDANIE z wymiany stażowej w Rumunii w dniach
26.11.-10.12.2006 r.


W okresie 26 listopada - 10 grudnia 2006 r. na zaproszenie Komendy Głównej Policji w Rumunii wraz z 11-osobową delegacją odbyłam staż w ramach programu „Przygotowanie kadr kierowniczych regionalnych struktur Policji do integracji europejskiej91.
Dwutygodniowa wymiana obejmowała tygodniowy pobyt w Bukareszcie oraz po 3 dni w miastach wojewódzkich: Buzau i Braila.
W pierwszej części zapoznaliśmy się ze strukturą Policji w Bukareszcie, Komendy Głównej Policji oraz strukturami regionalnymi.
Policja rumuńska składa się z 41 policyjnych departamentów (odpowiedników komend wojewódzkich w Polsce). W każdym z nich są służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo publiczne (mundurowe), kryminalne i wspomagające - logistyka.
Jednym z aspektów, na który Policja w Rumunii kładzie szczególny nacisk jest komunikacja ze społeczeństwem. Jednostki Policji wyposażone są - podobnie jak w Polsce - w nowoczesne punkty przyjęć interesantów. W punktach tych można przeczytać informacje z zakresu prewencji kryminalnej w broszurach i folderach, a także - co jest nieznane w Polsce - prezentowane są takie treści za pomocą technik audio - wideo. Opinie społeczeństwa na temat pracy Policji zbierane są na podstawie badań opinii społecznej. Wyniki badań stanowią jeden z elementów ocennych.
Jednym z priorytetów jest zapewnienie bezpieczeństwa publicznego. Wynika to ze specyfiki przestępczości na terenie tego kraju. Jak wynika z informacji przekazanych przez policjantów rumuńskich, największym problemem jest drobna przestępczość pospolita: kradzieże, rozboje, dewastacja mienia. Nie występuje natomiast w poważnym stopniu przestępczość zorganizowana, nie ma także większego problemu z kradzieżami samochodów -w większym nasileniu występują kradzieże z samochodów. Dlatego też najistotniejsze jest działanie służb prewencyjnych. Organizacja tych służb opiera
się na analizie zagrożeń. Odprawy do służby odbywają się podobnie jak w Polsce: patrole dyslokowane są zgodnie z potrzebami wynikającymi ze specyfiki rejonu. Służba patrolowa opiera się na 2-osobowych patrolach pieszych i zmotoryzowanych. Z uwagi na występujący problem ruchu drogowego (szczególnie na terenie Bukaresztu) - nieprzestrzegania przepisów i nagminnych wykroczeń - zauważalna jest obecność patroli ruchu drogowego na wszystkich większych skrzyżowaniach i w newralgicznych punktach miasta.
Jednym z interesujących aspektów pracy w Policji rumuńskiej jest tzw. Policja Proximitate. Jej zadaniem jest wyłącznie utrzymywanie kontaktu z lokalną społecznością - poza tym policjanci tej służby nie wykonują innych czynności. To nowatorskie rozwiązanie można przenieść na polski grunt, co być może doprowadziłoby do uczynienia dzielnicowego prawdziwym gospodarzem podległego rejonu (bez obciążania go dodatkowymi zadaniami).
Podsumowując, praca Policji polskiej i rumuńskiej w wielu aspektach wygląda podobnie - jednak pomimo wielu analogii w organizacji i strukturze Policji - pewne rozwiązania rumuńskie można wykorzystać w Polsce. Strona rumuńska również interesowała się pracą Policji polskiej, tak więc wymiana przyniosła korzyści każdej ze stron.

NIEMCY:

nadkom. Marek Chrabkowski
Komendant Powiatowy Policji
w Lęborku



Brandenburska Policja



W miesiącu listopadzie 2006 r. sześciu funkcjonariuszy policji (w tym trzech komendantów powiatowych z województwa pomorskiego) wzięło udział w dwutygodniowym szkoleniu przygotowującym policyjną kadrę zarządzającą do nowych zadań związanych
z integracją europejską w ramach programu Leonardo da Vinci. Celem projektu była wymiana doświadczeń pomiędzy polskimi i brandenburskimi policjantami. Program szkolenia został przygotowany przez stronę niemiecką i był napięty. Dało się odczuć, że niemieckim kolegom bardzo zależało na perfekcyjnym zagospodarowaniu okresu naszego pobytu i przekazaniu możliwie jak największej ilości informacji na tematy związane z funkcjonowaniem ich formacji.
W przeciągu dwóch tygodni szczegółowo zostały omówione takie zagadnienia jak:
· struktury niemieckiej policji,
· zadania Europejskiego Centrum Współpracy Policji,
· zasady rekrutacji do służby w policji,
· finansowanie policji,
· system szkolenia wyższej kadry kierowniczej,
· metody motywowania policjantów do efektywniejszej służby,
· system oceniania i awansowania policjantów,
· zasady funkcjonowania Oddziału Prewencji Brandenburskiej Policji z siedzibą
w Poczdamie,
· zasady funkcjonowania Krajowego Urzędu Kryminalnego w Eberswalde,
· problematyka rozpoznania i zwalczania terroryzmu w niemieckiej policji,
· problematyka rozpoznania i zwalczania przestępczości narkotykowej,
· formy i zasady prowadzenia polityki antydyskryminacyjnej w policji,
· polityka medialna,
· zasady i zakres działania Polsko-Niemieckiego Punktu Łącznikowego we Frankfurcie nad Odrą.
W zasadach funkcjonowania policji brandenburskiej doszukaliśmy się wielu wspólnych mechanizmów znajdujących swoje odpowiedniki w naszej formacji. Doszukaliśmy się również wielu różnic, które w znakomitej większości oceniliśmy in plus w stosunku do polskich rozwiązań. Wydaje się, że warto skorzystać z doświadczeń zachodnich kolegów. Z uwagi na ograniczone ramy tego opracowania pozwolę sobie poruszyć problematykę polityki kadrowej, która w mojej ocenie jest w Brandenburgii na poziomie bardzo wysokim. Prawidłowe podejście do polityki kadrowej daje się zauważyć już od momentu rozpoczęcia procesu rekrutacyjnego, który wiąże się z szeroko zakrojoną akcją reklamową (plakaty, kalendarze, broszury, maskotki, gadżety). Rekrutacja osób zgłaszających akces pełnienia służby w policji trwa przez cały rok i kończy się w określonym przez policję terminie. Podań o przycięcie do służby wpływa ok.7.000 z czego ok.3.000 jest odrzucanych w wyniku wstępnej selekcji (związane jest to z naruszeniem warunków formalnych). Po upłynięciu wyznaczonego terminu na składanie podań i przeprowadzeniu wstępnej selekcji, pozostali kandydaci (a jest ich rocznie ok. 4000) są zapraszani do procedury kwalifikacyjnej, która trwa przez 10 miesięcy (dziennie może przystąpić do procedury 27 osób). Indywidualnie każdy z kandydatów musi poświęcić 2 dni, bo tyle trwa procedura rekrutacyjna. W ciągu tych dwóch dni kandydat na policjanta musi zmierzyć się z testem psychologicznym, dyktandem, testem sportowym, badaniami lekarskimi i rozmową kwalifikacyjną. Z każdą część procedury otrzymuje się punkty. Osiągnięcie przez kandydata , na którejkolwiek części, poziomu ilości punktów poniżej założonego progu minimalnego powoduje dyskwalifikację i nie dopuszczenie do następnej części procedury kwalifikacyjnej. Od kandydatów wymaga się posiadania prawa jazdy lub przyjęcia na siebie zobowiązania, że w pierwszym roku nauki te uprawnienia zostaną zdobyte. W przeciwieństwie do polskich rozwiązań, koszt badań lekarskich jest pokrywany przez kandydatów na policjantów. W Brandemburgii rekrutacją zajmuje się Wyższa Szkoła Zawodowa Policji w Oranienburgu (Fachhochschule der Polizei in Oranienburg). Po zakończeniu cyklu rekrutacyjnego z około 4.000 kandydatów wybieranych jest 110 osób, które osiągnęły najlepsze wyniki w procedurze kwalifikacyjnej. Oznacza to, że przez okres dziesięciu miesięcy trwania rekrutacji lista kandydatów do przyjęcia jest „żywa” a jej ostateczny kształt jest znany dopiero po przeegzaminowaniu ostatniego z ok.4000 kandydatów. Jest to pewnym mankamentem, bo wprowadza dość długi okres niepewności oraz powoduje, że w tym czasie wielu wartościowych kandydatów znajduje zatrudnienie w innych firmach. Niemieccy koledzy dostrzegają ten mankament ale też widzą w nim dobrą stronę. Jak uzasadniają, cierpliwość jest cechą bardzo pożądaną u policjantów, a ponadto ta długa procedura pozwala na dobór tych ludzi, którzy są pasjonatami i chcą służyć w policji z przekonania a nie z innych pobudek.
W zależności od tego, czy kandydat ma maturę czy też nie, trafia na 3 lata do Wyższej Szkoły Zawodowej Policji w Oranienburgen gdzie kształcić się albo na oficera albo na podoficera policji. Aktualnie system szkolenia policjantów jest w Brandenburgii modyfikowany. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych dąży do wprowadzenia systemu modułowego zbieżnego z systemem szkolenia wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej. W tworzeniu modułów udział brali funkcjonariusze liniowi, którzy określili zakres umiejętności oczekiwanych w terenie od absolwenta uczelni policyjnej. Dzięki pragmatycznemu podejściu stworzono takie moduły jak np.: obsługa wypadku drogowego, przyjęcie zawiadomienia o przestępstwie, kontrola ruchu drogowego, zabezpieczenie imprezy masowej. Jak wyniki z samych nazw modułów skoncentrowano się na zagadnieniach istotnych z punktu widzenia praktycznego. Przy omówieniu poszczególnych modułów porusza się wszystkie aspekty danego zagadnienia tj. prawne, kryminalistyczne, kryminologiczne, socjologiczne, psychologiczne, społeczne itp. Odstąpiono wiec od szkolenia w systemie uniwersyteckim w ramach którego studenci poznają poszczególne gałęzie prawa. Jak trafnie zauważono, policjant ma wiedzieć jak poradzić sobie z określonym problemem w służbie, a tym samym jego znajomość teorii winna koncentrować się na selektywnie dobranych zagadnieniach.
Po zakończeniu szkolenia wszyscy absolwenci Wyższej Szkoły Zawodowej Policji
w Oranienburgu trafiają na dwa lata do Oddziałów Prewencji, które realizują podobne zadania do ich polskich odpowiedników, tj. zabezpieczenie imprez masowych, wspomaganie jednostek liniowych, realizacja zadań na rzecz całej Federacji. Dopiero po pięciu latach od momentu przyjęcia do służby policjant trafia do jednostki liniowej. W zależności od predyspozycji, zdobywanych ocen i ambicji kariera funkcjonariusza może potoczyć się wielokierunkowo. Począwszy od pozostania przy realizacji zadań podstawowych poprzez rozwój i awans na wyższe stanowiska i stanowiska kierownicze, aż do przejścia do jednostek szczebla federalnego. Warunkiem objęcia wyższych stanowisk kierowniczych w Policji jest ukończenie szkolenia w Wyższe Szkole Policji w Münster. Procedura umożliwiająca awans na oficera wyższego trwa około 2,5 roku. W trakcie tego szkolenia akcenty kładzione są indywidualnie. Przykładowo, jeżeli kandydat na oficera wyższego wywodzi się ze służb kryminalnych to duża część jego edukacji dotyczy zagadnień prewencyjnych.
Osiągnięcie wieku emerytalnego przez brandenburskiego policjanta wiąże się
z ukończeniem 62 roku życia. Zakładając, że do brandenburskiej policji może być przyjęty człowiek w wieku lat 16 ( dotyczy osób bez matury, które kształcą się na podoficera ) to dopiero uświadamia nam to, ze służba taka może trwać 46 lat. Jest to bardzo długi okres czasu. Niemieccy policjanci uważają, że bardzo wysoki koszt wykształcenia policjantów uzasadnia potrzebę jak najdłuższego wykorzystywania umiejętności, wiedzy i doświadczenia każdego funkcjonariusza. Przebywając wśród brandenburskich policjantów dawało się odczuć dużą dbałość o kadrę stanowiącą najważniejszy element potencjału każdej instytucji. Ustawa o urzędnikach krajowych w Landzie Brandenburgia dodatkowo stabilizuje pozycje policjanta jako urzędnika. Jako przykład można podać bardzo ograniczoną liczbę przyczyn pozwalających na zwolnienie policjanta ze służby. Nie można pożegnać się z policjantem za popełnienie przez niego wykroczenia. Natomiast za popełnienie przestępstwa policjant może być zwolniony ze służby tylko wtedy, gdy orzeczono wobec niego karę pozbawienie wolności na okres powyżej 12 miesięcy. Wysokie koszty kształcenia urzędników państwowych stanowią ratio legis tego rozwiązania.
Dbałość o kadrę, wysoki status społeczny policjantów, stabilizacja kadrowa, doposażenie w sprzęt transportowy i informatyczny, zaufanie obywateli na poziomie 76% to elementy, których możemy pozazdrościć Brandenburskiej Policji. Jesteśmy w dobrej sytuacji, że możemy czerpać ze sprawdzonych wzorców innych państw i szybciej dochodzić do standardów europejskich. Warunek jest jeden, że jako polscy policjanci nie przejdziemy obojętnie obok sprawdzonych i wypróbowanych metod działania, a jako funkcyjni zmienimy mentalność. W niniejszym opracowaniu poruszono tylko niewielki wycinek doświadczeń uzyskanych w ramach pobytu w Brandenburgii. Duża część doświadczeń zostanie wykorzystana w bieżącej pracy jednostek beneficjentów tego programu. W moim przypadku będzie to Komenda Powiatowa Policji w Lęborku. Wartość takich przedsięwzięć związanych z wymianą doświadczeń jest bardzo wysoka i dlatego też należy popierać wszystkie tego typu inicjatywy.

Powrót na górę strony